تاریخچه هنر جواهر دوزی (مهره دوزی)
جواهردوزی از کجا امده است؟
سوابق باستان شناسی نشان می دهد که تاریخچه مهره کاری به حداقل 5000 سال قبل باز می گردد. مهره‌ها و تزیینات شاید اولین تجمل بشری باشد که از صدف‌ها، سنگ‌ها، آجیل‌ها، دانه‌ها و چوب‌های کنده‌کاری شده ساخته شده‌اند.
در سراسر قرون وسطی، از مهره ها برای تزیین گلدوزی استفاده می شد. در انگلستان رنسانس و الیزابت، لباس، کیف پول، جعبه‌های فانتزی و عکس‌های کوچک با مهره‌ها تزئین می‌شد. از زمانی که اولین مهره نخ زده شد، تقریباً هر فرهنگی از گلدوزی و منجوق دوزی ارزشمند استفاده کرده است. حتی اسکندر مقدونی زمانی که ایران را در 331 قبل از میلاد فتح کرد، لباس شرقی زرق و برق دار را سفارش داد.
برای بسیاری از این افراد باستانی، گلدوزی یک هنر سلطنتی بود، نشانه ای از منزلت پادشاهان، سلاطین و امپراتوران، که برای آنها طرح هایی از نخ های طلا و نقره گرانبها که از پارچه های مجلل کشیده می شد، ایجاد می شد. اغلب اوقات، گلدوزی با مهره های درخشان، پرهای طاووس، مرواریدهای درخشان و سنگ های قیمتی تزئین می شد.
هنر منجوق با دست برگرفته از مهارت ها و تکنیک هایی است که نیاز به دقت، صبر و ثبات دارد. هنگام طراحی و اجرای پروژه مهره روی پارچه باید عوامل زیادی را در نظر گرفت. یکی از عوامل کلیدی وزن است. پارچه مهره ای بر روی پارچه تأثیر می گذارد و ممکن است کشش پارچه را زیاد کند. وزن دانه ها نیز ممکن است بافت پارچه را مخدوش کند یا اگر خیلی زیاد باشد پارچه را پاره کند. هنگام کار با پارچه‌های بافته شده، قسمت‌هایی که روی بایاس آویزان می‌شوند بیشتر از نواحی مجاور کشیده می‌شوند، در حالی که کشش بافتنی‌ها در جهت افقی بسیار بیشتر از جهت عمودی است. لباس ها تقریباً همیشه قبل از بریده شدن قطعات از پارچه مهره می شوند. با این حال، قسمت های کوچکتر، مانند حاشیه ها و تزئینات، اغلب پس از تکمیل لباس اعمال می شود.
